Πριν από τέσσερα χρόνια, στις 6 Ιουνίου του 2009, συναντήσαμε
τον αείμνηστο μπαρμπα-Θανάση Πανόπουλο στο καφενείο που διατηρούσε στο
Πανόπουλο. Ο Θανάσης ήταν έξυπνος και εύστροφος άνθρωπος. Είχε το πρώτο
βενζινάδικο –βουλκανιζατέρ στο Πανόπουλο
και παρότι αυτοδίδακτος τεχνίτης εκτελούσε άψογα όλες τις τεχνικές εργασίες των
οχημάτων της περιοχής.
Στις ερωτήσεις μας για το αεροδρόμιο στο Πανόπουλο, έργο που
είχε κατασκευαστεί κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, μπόρεσε να θυμηθεί
ακόμη και τα ονόματα των επιτηρητών αξιωματικών.
Στη συνάντηση ήταν μαζί μας και ο μπαρμπα-Παναγιώτης Λαζαράκης
(Τσακουμάκης) που με τα καλαμπούρια του διέκοπτε και αποσυντόνιζε την κουβέντα
μας. Παρόλα αυτά, στο λίγο διάστημα που βρεθήκαμε με το Θανάση Πανόπουλο,
είχαμε την ευκαιρία να μας εξιστορήσει δύο ιστορίες από την εποχή της
Τουρκοκρατίας, ιστορίες που μεταφέρθηκαν σε αυτόν από γενιά σε γενιά.